Mariam Mahmoud: “Dit is Arabische koffie. Sterk en met kruiden. We kopen het bij de Turkse winkel in het centrum. De zoete geur is kardemom. Tijdens de ramadan mis ik de koffie in de ochtend.”
“Zonder vrienden was de ramadan zwaarder”
Het einde van de vastenmaand vieren Mariam en haar gezin altijd samen met familie en vrienden. In haar geboorteland Syrië en sinds 2016 in Vlaardingen. Dit jaar is alles anders. “Vanaf de eerste dag in Vlaardingen hebben we heel goed contact met onze Marokkaanse buren. De iftar-maaltijden aten we deze ramadan nu niet bij elkaar. Wel hebben we eten uitgewisseld. Het Suikerfeest vierden we 24 mei alleen met ons eigen gezin.”
“De ramadan is in onze familie een belangrijke maand met veel tradities en gewoontes. Het is een tijd van bezinning en veel samenzijn. In Damascus woonden we met ooms en tantes in hetzelfde flatgebouw. Beneden had mijn man een kleine supermarkt. Na zonsondergang aten we de iftar-maaltijd zoveel mogelijk samen met onze familie. In 2016 moesten we vluchten. Maar de traditie is gebleven. Vorig jaar tijdens het Suikerfeest [2019 – MB] was er familie uit Friesland en hadden we Nederlandse vrienden uitgenodigd.
“Buiten lopen, koken en schoonmaken. Elke dag was hetzelfde”
In december overleed mijn moeder. Niemand kunnen ontmoeten was tijdens deze ramadan daarom dubbel verdrietig. Iedereen in de familie bakt de cake met dadels volgens haar recept. Om de lange stille dagen door te komen ging ik elke dag schoonmaken, veel naar buiten, boodschappen doen en nieuwe recepten uitproberen. Ik probeerde zo veel mogelijk bezig te zijn. We belden elke dag met familie in Syrië. Ook zij moesten veel thuis blijven. De dagen duurden zo lang. Andere jaren verheugden we ons elke dag op de iftar met vrienden. Nu was elke dag hetzelfde.
“Ik kan niet leven zonder vrienden”
De maand maart zal ik niet snel vergeten. Eerst waren we heel blij, ons gezin kreeg de Nederlandse nationaliteit. We wilden een feest organiseren voor onze vrienden in Vlaardingen. Twee weken later moesten we zo veel mogelijk binnen blijven. Ik vond het heel beangstigend. Er werden zo snel zo veel mensen ziek. Ik maakte me zorgen. Ik was bang om corona te krijgen en mijn man te besmetten. Door zijn hartproblemen heeft hij een zwakke gezondheid. Toen ik verkouden was heb ik drie dagen in een aparte kamer gewoond. Ik heb veel in de Koran gelezen en belde soms twee uur met mijn beste vriendin. Wat ik in deze periode heb geleerd? Hoe belangrijk vriendschap is en dat je goed voor jezelf en anderen moet zorgen. Daar ben ik mij nog meer van bewust. En wat een groot voorrecht het is om in vrijheid te leven, te kunnen gaan waar je wilt. ”
Haar jongste zoon komt de kamer binnen. Mariam glimlacht: “Hij is een beetje zenuwachtig, vanavond is de groep-8 musical. Door de maatregelen niet op school maar in de Stadsgehoorzaal. We kijken er al weken naar uit.”